Psychologia koloru jest terminem używanym dla określenia wpływu konkretnego koloru na nasz nastrój, samopoczucie. Jednym słowem z czym dany kolor może się kojarzyć i czy pobudza do działania czy raczej działa zniechęcająco.
Kolor niebieski – uspokaja nerwy, ułatwia komunikację, jest stosowany w terapii lęków. Sprzyja niedbalstwu, lenistwu, znudzeniu jeśli jest go za dużo. Odstrasza owady.
Kolor biały – uspokaja, łagodzi, świetnie podkreśla inne szczególnie jasne kolory. Rzadko się „przejada”.
Kolor jasnozielony – uspokaja i daje poczucie bezpieczeństwa. Nadmiar powoduje senność, zmęczenie a nawet rozdrażnienie.
Kolor żółty – poprawia funkcjonowanie systemu nerwowego, pobudza intelekt, nastraja pozytywnie, sprzyja koncentracji, dodają energii, ale też przyciąga owady (ważne dla alergików). Potęguje złość, kłótliwość, niepokój. Może zmęczyć.
Kolor czerwony – pobudza. Raczej nie stosujemy w pokojach dziecięcych.
Kolor jasnoróżowy – nastraja optymistycznie. Kolor ciepła, serdeczności. Oznacza delikatność i łagodność. Źle się kojarzy. Róż to snobizm i arogancja, izolowanie się, brak poczucia własnej wartości.
Aby zrównoważyć działanie kolorów warto je wzajemnie dopełniać np. do zielonego różowe i czerwone, do niebieskiego żółte i pomarańczowe.
